Cyndi Lauper
Z Wikipedii
| Cyndi Lauper | |
| Imię i nazwisko | Cynthia Ann Stephanie Lauper |
| Data i miejsce urodzenia | 22 czerwca 1953 Nowy Jork, USA |
| Pochodzenie | Nowy Jork, USA |
| Instrument | wokal, dulcimer, gitara akustyczna, gitara elektryczna, omnichord, puzon, perkusja, fortepian, recorder |
| Gatunek | Pop, Rock, new wave, muzyka klubowa, americana, akustyczne brzmienia, musical |
| Aktywność | 1978–nadal |
| Wytwórnia płytowa | Sony BMG/Epic Records |
| Strona internetowa | |
Cynthia Ann Stephanie Lauper (ur. 22 czerwca 1953 w Nowym Jorku), amerykańska wokalistka, kompozytorka, producentka i aktorka. Zdobywczyni nagrody Grammy oraz Emmy.
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
Swoją karierę muzyczną rozpoczęła w połowie lat siedemdziesiątych występując w rockowych zespołach: Doc West i Flyer. W tamtych czasach Lauper występowała prawie codziennie w lokalnych klubach, co wpłynęło niekorzystnie na jej struny głosowe. W 1977 Cyndi całkowicie straciła głos. Jednak dzięki nauczycielce śpiewu Katie Agestra, w 1979 Lauper odzyskała głos i wspólnie ze swoim przyjacielem Johnem Turiem założyła grupę Blue Angel.
W 1980 zespół wydał swój debiutancki album zatytułowany "Blue Angel". Płyta nie odniosła sukcesu, a Cyndi skoncentrowała się na solowej karierze.
Wiosną 1983 wokalistce udało się podpisać kontrakt z Portrait Records, a pod koniec roku Lauper wydała swoją debiutancką, solową płytę pt. "She's So Unusual". Album promował przebojowy singel pt. "Girls Just Want To Have Fun". Singel z tą piosenką dotarł na drugą pozycję na amerykańskiej liście przebojów i szybko zyskał status platynowego krążka (ponad milion sprzedanych egzemplarzy w samych tylko Stanach Zjednoczonych). Nakręcony do singla teledysk stał się jednym z najbardziej kultowych wideoklipów lat osiemdziesiątych i grany był nieprzerwanie przez MTV, czyniąc z Cyndi jedną z największych ikon muzyki pop dekady.
Kolejny singel – ballada "Time After Time", dotarł na sam szczyt amerykańskich zestawień i prędko uzyskał status złotej płyty, sprzedając się w Stanach w ponad półmilionowym nakładzie. Teledysk do "Time After Time" jest kolejnym klipem Lauper, który nie schodził z anteny MTV przez najbliżych kilka miesięcy.
Jako trzecia, na singlu ukazała się kontrowersyjna piosenka "She Bop", której tekst traktował o masturbacji. Pomimo skandalicznego tekstu utwór wspiął się do pozycji trzeciej w Ameryce i stał się kolejnym w karierze Cyndi singlem, który otrzymał status złotej płyty.
Czwarty singel – "All Through The Night", dotarł do TOP 5 na liście Billboardu, co sprawiło, że Lauper była pierwszą w historii muzyki rozrywkowej piosenkarką, której cztery single z debiutanckiego krążka znalazły się w pierwszej piątce na listach przebojów w Ameryce.
Promocję debiutanckiego krążka Cyndi zwieńczyło wydanie na singlu rockowego utworu "Money Changes Everything", któremu udało się ostatecznie dostać na pozycję 28 listy Billboardu.
Krążek "She's So Unusual" dotarł najwyżej do pozycji 4 w Ameryce i sprzedał się tam w ponad sześciu milionach egzemplarzy. Na całym świecie album sprzedał się w ponad dziesięciu milionach kopii, co sprawiło, że był wówczas najpopularniejszym debiutanckim krążkiem nagranym przez kobietę.
Lauper wyruszyła w światową trasę koncertową "Fun Tour", w trakcie której zagrała prawie 300 koncertów, w ponad 150 miastach.
Potwierdzeniem olbrzymiego sukcesu stały się liczne nagrody i wyróżnienia. W 1985 Lauper nominowana była aż w pięciu kategoriach do nagrody Grammy. Ostatecznie udało jej się zdobyć jedną, w kategorii najlepszy debiut roku.
Otrzymała również osiem nominacji do nagrody MTV Video Music Awards, ale zdobyła statuetkę jedynie za najlepszy teledysk wokalistki do piosenki "Girls Just Want To Have Fun".
W 1985 powróciła na listy przebojów z singlem "Goonies 'r' Good Enough" ze ścieżki dźwiękowej do młodzieżowego filmu "Goonies". Piosenka stała się jednym z największych przebojów lata i dotarł do TOP 10 w Stanach. W tym samym roku wokalistka otrzymała nominację do nagrody Grammy, za najlepszy kobiecy, rockowy utwór (za "What A Thrill", pochodzący ze ścieżki dźwiękowej do filmu "Goonies").
W 1986 Cyndi wydaje swój drugi, studyjny krążek pt. "True Colors". Album znacznie różni się od debiutanckiej płyty, co wyraźnie odbiło się na jego sprzedaży. Album dotarł do pozycji czwartej w Ameryce, ale nie powtarza komercyjnego sukcesu swojego poprzednika. Płyta zyskała jednak status multiplatynowego krążka rozchodząc się w samych tylko Stanach w ponad dwóch milionach egzemplarzy. Z krążka pochodziły kolejne, wielkie przeboje artystki: "True Colors", który doszedł do pierwszego miejsca listy Billboardu i nominowany jest do nagrody Grammy, "Change Of Heart" (ostatni w karierze Lauper przebój TOP 5 w Ameryce) i "What's Going On?" (cover wielkiego hitu Marvina Gaye).
Single: "Maybe He'll Know" i "Boy Blue" wieńczące promocję płyty nie odniosły sukcesu. Pomimo tego Cyndi wyrusza w światową trasę koncertową, która ostatecznie stała się szóstą najpopularniejszą trasą 1986 roku.
W 1987 Lauper wydała na kasecie video zapis jej legendarnego występu w Paryżu. Za tę kasetę Lauper otrzymała kolejną nominację do nagrody Grammy.
W 1988 wystąpiła po raz pierwszy na wielkim ekranie u boku Jeffa Goldbluma w przygodowej komedii "Wibracje" (Vibes). Film okazał się klapą. Film promował nagrany przez Lauper utwór "Hole In My Heart (All The Way To China)", będący tematem przewodnim filmu (#54 USA Billboard Hot100, #8 Australia). Po klęsce filmu artystka zdecydowała się na dłuższą przerwę. W 1988 roku z grupą amerykańskich muzyków wyjechała do ZSRR aby wziąć udział w specjalnej akcji "Music Speaks Louder Than Words", na rzecz której nagrała piosenkę "Cold Sky".
W 1989 ukazał się trzeci album "A Night To Remember". album został przyjęty umiarkowanie przez krytyków. Płyta nie odniosła większego sukcesu komercyjnego i w Stanach zyskała jedynie status złotej płyty. Jedynym hitem stała się piosenka "I Drove All Night" (przebój TOP 10 w Stanach, ostatni złoty singel w karierze artystki). Lauper wyruszyła w kolejną, światową trasę koncertową. Trasa, podobnie jak poprzednie, była sukcesem, szczególnie w Ameryce Południowej.
W 1990 Lauper nakręciła swój drugi film Ucieczka (Off And Running). Film okazał się klapą, ale podczas jego kręcenia wokalistka poznała Davida Thorntona (ur. 12 czerwca 1953 roku w Cheraw, w stanie Południowej Karoliny), z którym w 24 listopada 1991 roku wzięła ślub.
Po kilkuletniej przerwie, w 1993 Lauper wróciła z najbardziej dojrzałym krążkiem w swojej karierze pt. "Hat Full Of Stars". album otrzymał świetne recenzje od większości krytyków, ale niestety nie udało mu się podbić list przebojów. Single: "That's What I Think", "Who Let In The Rain" i "Sally's Pigeons" poniosły klęskę na liście Billboardu.
W 1995 Cyndi wydała pierwszą w swojej karierze oficjalną składankę pt. "Twelve Deadly Cyns...And Then Some", na której obok kilkunastu największych przebojów znalazły się trzy premierowe kawałki: "Hey Now!", "I'm Gonna Be Strong" i "Come On Home". Pomimo iż wszystkie wydane zostały na singlach, tylko pierwszy z nich zdołał odnieść większy sukces na listach przebojów. W Stanach album zyskał status złotej płyty.
W 1997 Cyndi wydaje płytę "Sisters Of Avalon". Pomimo wspaniałych recenzji, płyta nie odniosła sukcesu. W tym samym roku Cyndi wyruszyła w trasę koncertową z Tiną Turner i wystąpiła jako support przed koncertami Tiny. W listopadzie przyszedł na świat jej syn Declyn Wallace.
W 1998 roku Cyndi wydała świąteczny album "Merry Christmas...Have A Nice Life". Była to ostatni płyta z kontraktu z wytwórnią Sony/Epic Records. W 1999 roku Lauper wyruszyła w trasę koncertową z Cher i wystąpiła w filmie "Opportunist" u boku Christophera Walkena.
W 2002 Lauper wyjechała w tourne z Cher. Dostała wspaniałe recenzje, co skłoniło ją do wydania EP "Shine", zawierającego pięć utworów.
W 2003 Cyndi powróciła do wytwórni Sony i podpisałą ponownie kontrakt z Sony/Epic Records, a efektem tego było wydanie płyty "At Last". Płyta dostała bardzo dobre recenzje i nominację do nagrody Grammy. Stała się również najlepiej sprzedającą się płytą Cyndi od czasu Twelve Deadly Cyns..And Then Some. Sukces płyty spowodował, że wytwórnia zdecydowała się na wydanie DVD "Live..At Last",będącego zapisem koncertu artystki z marca 2004 w Town Hall w Nowym Jorku. DVD szybko pokryło się złotem. W tym samym roku Lauper wyruszyła w światową trasę koncertową.
W 2005 Cyndi wydała album "The Body Acoustic", na którym znalazły się akustyczne wersje największych przebojów artystki oraz nowe utwory. Na płycie gościnnie pojawiają się Shaggy, Ani DiFranco, Adam Lazzara z zespołu Taking Back Sunday, Jeff Beck, Puffy AmiYumi, Vivian Green oraz Sarah McLachlan. Płyta utrzymana jest w gatunku americana. Na uwagę zasługuje ciekawe amerykańskie folkowe instrumentarium, m.in dulcimer. Time After Time nagrany w duecie z Sarah McLachlan dotarł do 12 miejsca na liście Adult Contemporary Billboard. Promocji płyty towarzyszyła trasa koncertowa w USA i Japonii, a także szereg koncertów w TV takich jak Good Morning America czy Today Show.
20 kwietnia 2006 roku Cyndi zadebiutowała na deskach Broadwayu w Studio 54 w roli Jenny w musicalu "Opera za trzy grosze" Kurta Weilla. Występowała obok takich sław jak Jim Dale i Alan Cumming. Byłą to jedna z najbardziej kontrowersyjnych broadwayowskich inscenizacji 2006 roku. Cyndi dostała bardzo dobre recenzji od nowojorskiej krytyki, została nominowana do nagrody Drama Desk Award w kategorii najlepsza aktorka w musicalu. Wystąpiła również na 60 Gali rozdania nagród Tony. Zaśpiewała w duecie z Alanem Cummingiem "Ballad of the Pimp".
W czerwcu 2007, Lauper wyruszyła w pierwszą trasę True Colors Tour po USA i Kanadzie, na rzecz Human Rights. Trasa, której Cyndi jest pomysłodawczynią, producentką i główną gwiazdą ma na celu wspieranie środowiska LGBT, a także walkę z dyskryminacją mniejszości seksualnych. Razem z Cyndi w trasie brały udział tacy artyści i zespoły jak Deborah Harry, Erasure, [[The Dresden Dolls], Gossip, z gościnnym udziałem Margaret Cho oraz Rosie O'Donnell. Trasa pod patronatem Human Rights i PFLAG sponsorowana była przez telewizję Logo. Trasa okazała się niewiarygodnym sukcesem.
W lutym i marcu 2008 Cyndi była w trasie koncertowej po Australii.
27 maja 2008 ujrzał światło dzienne nowy studyjny album Cyndi - Bring Ya To The Brink.Album jest efektem współpracy z wieloma producentami muzyki klubowej, m.in. z nowojorskim DJ-em Richem Morelem. Współautorami piosenek są Basement Jaxx, Digital Dog, Dragonette, Kleerup, Axwell, Scumfrog oraz wspomniany Morel. Płyta utrzymana jest w klimacie electro, euro-dance i łączy zdobycze muzyki tanecznej lat 70, 80 i 90 ze współczesnymi trendami muzyki klubowej. Płyta zadebiutowała na miejscu 41 listy Billboard Top 200, w Japonii dotarła do 18 miejsca. Pierwszy singiel Same Ol' Fucking Story dotarł do 1 miejsca listy Hot/Dance Club Play Billboardu i jest wielkim hitem w amerykańskich klubach. Drugim singlem będzie Into the Nightlife, do którego Cyndi nagrała teledysk.
31 maja 2008 rozpoczęła się II trasa True Colors Tour po USA i Kanadzie, tym razem bardziej rozbudowana i powiększona o nowe grono wykonawców. Razem z Cyndi w trasie zdecydowały się uczestniczyć The B-52's, Joan Jett and the Blackhearts, The Cliks, Rosie O'Donnell, Indigo Girls, Kat Deluna, Joan Armatrading, Regina Spektor, Tegan and Sara, Nona Hendryx, Deborah Cox, Wanda Sykes, The Puppini Sisters, Carson Kressley oraz Sarah McLachlan.
Na jesień 2008 zaplanowana jest trasa koncertowa Cyndi po Europie, Japonii oraz Ameryce Południowej.
[edytuj] Ciekawostki
- Ma 160 cm wzrostu.
- Debiutancką płytę wydała mając 30 lat.
- Z pochodzenia jest Sycylijką.
- Jej mężem jest aktor David Thornton
- Jest pierwszą wokalistką w historii, której aż cztery single z debiutanckiego albumu dotarły do Top 5 listy Billboardu.
- Jest zdobywczynią nagrody Grammy oraz Emmy.
- W 2006 roku, w wieku 53 lat zadebiutowała na deskach Broadwayu w musicalu "Opera za trzy grosze"
- Jest producentką, pomysłodawczynią i jedną z głównych gwiazd corocznej trasy koncertowej True Colors Tour
[edytuj] Dyskografia
- She's So Unusual (1983; #4 USA-6x platyna, #3 Australia-7x platyna, #2 Kanada 7x platyna, #23 Niemcy-platyna, #16 Anglia-platyna)
- True Colors (1986; #4 USA-2x platyna, #1 Australia-4x platyna, Kanada-2x platyna, Japonia-2x platyna, Francja-platyna)
- A Night To Remember (1989; #37 USA-złoto, #9 UK-platyna, Niemcy-złoto, Japonia-platyna, Australia-platyna, Kanada-złoto, Francja-złoto)
- Hat Full Of Stars (1993; #112 USA, #56 UK, Japonia-platyna, Francja-złoto)
- Twelve Deadly Cyns...And Then Some (1995; #81 USA-złoto, #2 Anglia-2,5x platyna, Japonia-5x platyna, Francja-platyna, Australia-złoto)
- Sisters Of Avalon (1997; #188 USA, #59 UK, #15 Japonia-platyna)
- Merry Christmas...Have A Nice Life (1998)
- Shine EP (2001)
- At Last (2003; #38 USA, #31 Australia, #205 Japonia, #64 Kanada)
- Shine (2004 ; wydana tylko w Japonii)
- Live..At Last DVD (2004)
- The Body Acoustic (2005 ; #112 USA, #55 UK, #42 Japonia, #60 Austria)
- Bring Ya To The Brink (2008 ; #41 USA, #18 Japonia, #92 Australia)
[edytuj] Single
- Girls Just Want To Have Fun 1983
- Time After Time 1984
- She Bop 1984
- All Through The Night 1984
- Money Changes Everything 1984
- The Goonies "R" Good Enough 1985
- True Colors 1986
- Change Of Heart 1986
- What's Going On 1987
- Boy Blue 1987
- Hole In My Heart (All The Way To China) 1988
- I Drove All Night 1989
- My First Night Without You 1989
- Heading West 1989
- A Night To Remember 1989
- The World Is Stone 1992
- Who Let In The Rain 1993
- That's What I Think 1993
- Sally's Pigeons 1993
- Hey Now (Girls Just Want To Have Fun) 1994
- Come On Home 1995
- I'm Gonna Be Strong 1995
- You Don't Know 1997
- Ballad Of Cleo And Joe 1997
- Early Christmas Morning 1998
- Disco Inferno 1999
- Shine 2001
- Walk On By 2003
- Until You Come Back to Me (That's What I'm Gonna Do) 2004
- Stay 2004
- Time after Time with Sarah McLachlan 2005
- Above The Clouds 2005
- Set Your Heart 2008
- Same Ol' Fucking Story 2008
- Into The Nightlife 2008
[edytuj] Filmografia
- Wibracje (Vibes) 1988
- Ucieczka (Off and Running) 1991
- Mikey i ja (Life with Mikey) 1993
- Pani Parker i krąg jej przyjaciół (Mrs. Parker and the Vicious Circle) 1994
- Mad About You TV 1994, 1995, 1999 4 odcinki
- Oportuniści (The Opportunist) 1999
- That's So Raven TV 2005 1 odcinek
- Here and There 2008
[edytuj] Trasy koncertowe
- The Fun Tour 1984-1985
- True Colors World Tour 1986-1987
- A Night To Remember World Tour 1989-1990
- Hat Full of Stars Tour 1993-1994
- Twelve Deadly Cyns World Tour 1994-1995
- Sisters of Avalon Tour 1996-1997
- The Summer Tour z Cher podczas trasy Do You Believe? Tour 1999
- The Shine Tour z Cher podczas trasy Living Proof: The Farewell Tour 2002
- At Last World Tour 2003-2004
- The Body Acoustic Tour (USA, Japonia) 2005-2006
- True Colors Tour 2007
- Australia 2008 oraz True Colors Tour 2008
- Bring Ya To The Brink World Tour 2008-
