Artur Górski (polityk)
Z Wikipedii
| Artur Górski | |
 |
|
| Data i miejsce urodzenia | 30 stycznia 1970 Warszawa |
| poseł VI kadencji Sejmu | |
| Okres urzędowania | od 5 listopada 2007 |
| Przynależność polityczna | Prawo i Sprawiedliwość |
Artur Górski (ur. 30 stycznia 1970 w Warszawie) – polski polityk, publicysta, poseł na Sejm RP V i VI kadencji.
W 1994 ukończył studia na Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych Akademii Teologii Katolickiej na kierunku politologia i nauki społeczne. W 1998 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych. Podczas studiów doktoranckich wstąpił do Korporacji Akademickiej Respublica.
Od 1995 do 1997 był dziennikarzem redakcji politycznej i zespołu politycznego redakcji krajowej Polskiej Agencji Prasowej. W 1998 zajmował stanowisko redaktora naczelnego Naszego Dziennika.
Od 1999 pracował w administracji rządowej. W 1999 pełnił funkcję szefa Gabinetu Politycznego Ministra – Członka Rady Ministrów, Ryszarda Czarneckiego. Od 1999 do 2001 był doradcą Prezesa Rady Ministrów, następnie dyrektorem sekretariatu Gabinetu Politycznego Premiera.
Od 1999 do 2000 był doradcą zarządu Polskiej Agencji Prasowej. W 2002 wybrano go do rady dzielnicy Mokotów. W 2003 został zatrudniony w Wojewódzkim Urzędzie Pracy w Warszawie, początkowo jako kierownik Wydziału Organizacji i Nadzoru, następnie jako kierownik Wydziału Kontroli Wewnętrznej.
Prowadził działalność naukową jako wykładowca na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego i adiunkt w Szkole Wyższej im. Bogdana Jańskiego. Jest autorem publikacji z dziedziny historii, historii idei i nauk politycznych. W latach 1988-2006 był redaktorem naczelnym kwartalnika Pro Fide, Rege et Lege.
W wyborach parlamentarnych w 2005 został wybrany do Sejmu z listy Prawa i Sprawiedliwości w okręgu warszawskim. W Sejmie V kadencji pełnił funkcję przewodniczącego Zespołu Parlamentarnego na rzecz Przywrócenia Autorytetu Władzy, w którym znaleźli się przedstawiciele ugrupowań o "konserwatywnych tradycjach" (wg określenia użytego przez samego Górskiego): PiS i LPR. Od 10 lipca 2007 do 4 listopada 2007 i ponownie od 30 listopada 2007 członek Rady Służby Publicznej przy Prezesie Rady Ministrów. Był jednym z inicjatorów projektu uchwały sejmowej, mającej na celu Intronizację w Polsce Chrystusa Króla.
W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 3 070 głosów.
Związany z organizacjami konserwatywnymi i prawicowymi. Od 1988 do 2004 prezes Klubu Zachowawczo-Monarchistycznego. Od 2002 członek Prawa i Sprawiedliwości.
Od 2006 do listopada 2007 był prezesem Warszawskiego Towarzystwa Hokejowego "Sokół", będącego drugoligowym klubem hokeja na trawie.
