Isabèl II d'Espanha
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Isabèl II de Borbon (Madrid, lo 10 d’otòbre de 1830-Paris, lo 9 d’abrial de 1904), foguèt reina d'Espanha aprés 1833. Èra la filha de Ferrand VII d'Espanha e de Maria Cristina de Nápols e la maire d’Anfós XII.
Carlos María Isidro de Borbón, l’oncle d’Isabèl, èra l'eiretèir del tròn d'Espanha, mas en 1833, aprés la mòrt de Ferrand VII, Isabèl foguèt reina d'Espanha malgrat la contestacion de sos dreits pelhs partisans de son oncle (qui se 'pelavon carlistas-veire Guèrra Carlista). Isabèl Z-aviá tres ans. María Cristina de Nápols foguèt regenta taiqua 1840. En 1840, alhs treze ans, Isabèl foguèt reina d’Espanha taiqua 1868. Après la Revolucion de 1868, se sauvèt a París. Son sucesor foguèt Amadèu Ièr d'Espanha.
Se casèt embe Francés de Borbon, son cosin. Lo monde diziá qu’èra omosexual. Mai, Isabèl aguèt mantun efants, entre los quenhs Isabèl de Borbón y Borbón, Anfós XII, María de la Paz de Borbón e Eulalia.
