Lodewijk II van Loon
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| -1218 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Graaf van Loon | ||||||
|
||||||
|
Lodewijk II (° tweede helft 12e eeuw - † 29 of 30 juli 1218) was van 1194 tot 1218 de zevende graaf van het graafschap Loon.
Hij volgde zijn vader Gerard van Loon op. Lodewijk huwde in 1203 met Ada, enige dochter van graaf Dirk VII van Holland en raakte verwikkeld in de Loonse oorlog.
Hij verpandde de opbrengst van de tienden van Hasselt, Kermt, Kuringen en Stokrooie aan de abdij van Herkenrode ter compensatie van de 400 Luikse mark die hij van de abdij leende om naar het Heilig Land te gaan. Op zijn sterfbed schonk hij ze in volle eigendom aan de abdij.
Lodewijk en hertog Hendrik I van Brabant maakten als verwanten van Albert III, graaf van Moha aanspraak op een deel van de erfenis. Tijdens de slag van Steps versloeg hij als bondgenoot van prins-bisschop Hugo II van Pierrepont de Brabantse hertog.
Lodewijk werd opgevolgd door zijn broer Hendrik van Loon (voor drie dagen) en vervolgens door Arnold III.
