John Maxwell Coetzee

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

John Maxwell Coetzee
John Maxwell Coetzee in Polen (2006)
Geboren	9 februari 1940
Land	Zuid-Afrika
Jaren actief	1974-heden
Literatuurportaal

John Maxwell Coetzee, geboren als John Michael Coetzee (Kaapstad, 9 februari 1940) is een Zuid-Afrikaans schrijver. Hij heeft later zijn doopnaam veranderd.
Op 2 oktober 2003 werd hem de Nobelprijs voor de Literatuur toegekend. Hij was de tweede Zuid-Afrikaanse schrijver die deze eer ten deel viel. De prijs werd op 10 december in Stockholm aan hem uitgereikt.

[bewerk] Levensloop

Het voorgeslacht van Coetzee bestaat voor het merendeel uit naar Zuid-Afrika geëmigreerde 17e eeuwse Nederlanders. Daarnaast heeft hij ook enige Poolse voorouders.
Hij studeerde wiskunde en Engels aan de Universiteit van Kaapstad. Begin jaren zestig verhuisde hij naar Groot-Brittannië, waar hij werkte als computerprogrammeur. Zijn ervaringen werden later verwerkt in het boek Youth (2002). Daarna studeerde hij literatuur aan de Universiteit van Texas in Austin en doceerde vervolgens tot 1983 Engels aan de Universiteit van Buffalo (Staatsuniversiteit van New York).

In 1984 keerde Coetzee terug naar Zuid-Afrika. Hij werd hoogleraar Engels aan de Universiteit van Kaapstad en ging daar in 2002 met pensioen. Vervolgens verhuisde hij naar Adelaide (Australië), waar hij een ereaanstelling kreeg als onderzoeker aan de faculteit Engels van de Universiteit van Adelaide. Sinds 2002 is hij eveneens professor aan de Universiteit van Chicago. Op 6 maart 2006 werd hij Australisch staatsburger.

Coetzee schreef diverse romans, waarin steeds het thema terugkeert van de eenling die zich staande moet zien te houden binnen een groep. Daarnaast werkte hij als vertaler en heeft hij een aantal kritieken gepubliceerd. In 1976 vertaalde Coetzee de roman Een nagelaten bekentenis van Marcellus Emants in het Engels. Daarnaast geeft Coetzee in zijn boeken en in de media regelmatig zijn mening over dierenrechten. Ook was Coetzee een fel tegenstander van apartheid.

Hij was de eerste schrijver die tweemaal de Booker Prize won, in 1983 voor The Life and Times of Michael K en in 1999 voor Disgrace. Omdat hij de publiciteit omtrent de prijzen wilde mijden, kwam hij de prijzen niet ophalen.

Elizabeth Costello, een fictieve Australische schrijfster, fungeert als zijn alterego in twee van zijn romans: "Elizabeth Costello (2003) en The Lives of Animals (1999).

[bewerk] Werken

• Dusklands (1974)
• In the Heart of the Country (1977)
• Waiting for the Barbarians (1980)
• The Life and Times of Michael K (1983)
• Foe (1986)
• White Writing: On the Culture of Letters in South Africa (1988)
• Age of Iron (1990)
• Doubling the Point: Essays and Interviews (1992)
• The Master of Petersburg (1994)
• Giving Offense: Essays on Censorship (1996)
• Boyhood: Scenes from Provincial Life (1998)
• The Life of Animals (1999)
• Disgrace (1999)
• Youth (2002)
• Stranger Shores: Literary Essays, 1986-1999 (2002)
• Elizabeth Costello (2003)
• Landscape with Rowers: Poetry from the Netherlands (2003)
• Slow Man (2005)
• Diary of a Bad Year (2007)

In het Nederlands zijn verschenen: Wereld & wandel van Michael K (1984), In het hart van het land (1985), Schemerlanden (1986), IJzertijd (1990 - later verschenen onder de titel IJzeren tijd), De meester van Petersburg (1994), Jongensjaren (1997), In ongenade (1999), Dierenleven (2001), Portret van een jongeman (2002), Wachten op de barbaren (2002), Elizabeth Costello (2003), Mr.Foe en Mrs. Barton (2003), Hij en zijn man (Met een antwoord van Arnon Grunberg - 2004), Langzame man (2005), Dagboek van een slecht jaar (2007), Wat is een klassieke roman? (essay - 2007), Als een vrouw ouder wordt (2008).

In 2003 publiceerde hij bij Princeton University Press de tweetalige anthologie Landschape with Rowers: Poetry from the Netherlands, met daarin een keuze uit het werk van achtereenvolgens Gerrit Achterberg, Sybren Polet, Hugo Claus, Cees Nooteboom, Hans Faverey en Rutger Kopland.

Voorgaande: Imre Kertész (2002)

Nobelprijswinnaar literatuur

Eerstvolgende: Elfriede Jelinek (2004)