Griekse landschildpad
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Griekse landschildpad IUCN-status: Gevoelig[1] |
|||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||
Testudo hermanni Gmelin, 1789 |
|||||||||||||||
Informatie over Griekse landschildpad |
De Griekse landschildpad (Testudo hermanni) is een schildpad uit de familie landschildpadden (Testudinidae).
Inhoud |
[bewerk] Beschrijving
De schildlengte is ongeveer 15 tot 20 centimeter, het schild is erg rond en alleen aan de voorkant iets opstaand. Twee schildplaten vormen het midden van de rug, met daaromheen 8 grotere platen, de schildrand bestaat uit smallere platen. Iedere schildplaat is zwart met een gele vlek, die soms groter kan zijn dan het zwarte gedeelte, maar de basiskleur is meestal zwart; hoe ouder de dieren worden hoe meer de lichtere kleuren vervagen. Juvenielen hebben meestal ook gele vlekken op de kop, dit zijn overigens schubben.
[bewerk] Algemeen
De Griekse landschildpad komt voor in Italië, grote delen van de Balkan, Zuid-Frankrijk (in het gebergte les Maures boven St. Tropez), Spanje, Griekenland inclusief veruit de meeste eilanden, Sardinië en Corsica. Het voedsel bestaat uit bladeren, plantendelen en vruchten, maar ook wel mest, slakken en aas. Zoals veel landschildpadden eet de schildpad geen wortels; niet omdat ze deze niet lusten, het is waarschijnlijk een overlevingstruc om in droge gebieden de vegetatie niet geheel weg te grazen door de wortels op te eten. De habitat bestaat uit droge, open gebieden zoals savannen en halfwoestijnen, de schildpad neemt zo af en toe een bad. Omdat de soort niet veel eisen stelt aan de leefomgeving, en een alleseter is die zich relatief makkelijk voortplant, is de Griekse landschildpad populair in terraria, waardoor veel over de levenswijze bekend is.
[bewerk] Voortplanting
De mannetjes maken in de voortplantingstijd grommende en sissende geluiden tijdens de paring, net als veel andere landschildpadden. De vrouwtjes begraven de tot 12 eieren in flesvormige nestkamers.
[bewerk] Ondersoorten
Testudo hermanni werd oorspronkelijk onderverdeeld in de ondersoorten T. h. hermanni (de oostelijke variant) en T. h. robertmertensi (Frankrijk en Spanje). Na teruggrijpen naar het originele exemplaar dat in een museum werd bewaard bleek dat het daarbij om een vertegenwoordiger van de westelijke ondersoort ging, die dus als origineel de nieuwe naam T. h. hermanni krijgt. De andere ondersoort is T. h. boettgeri.
[bewerk] Afbeeldingen
een juveniel |
Bronnen, noten en/of referenties: |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Testudo hermanni op Wikimedia Commons.
|