Graafschap Moha

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het graafschap Moha was een vrij uitgestrekt gebied tussen de Mehaigne en de Maas.

Vanaf de 9e-10e eeuw was Moha de hoofdplaats van het gelijknamige graafschap.

De laatste graaf was Albert III die stierf zonder erfopvolgers. In het begin van de 13e eeuw werd het graafschap aan de prins-bisschop van Luik geschonken.

Hendrik I van Brabant en graaf Lodewijk II van Loon waren beide verwanten van Albert III en zagen zichzelf als erfopvolger. Lodewijk kon rekenen op de steun van de prinsbisschop. Alhoewel Hendrik een nederlaag leed tijdens de slag van Steps zou het nog jaren duren vooraleereer hij zijn aanspraken op Moha liet varen (Borgworm 1229), maar vanaf dat ogenblik werd het voormalige graafschap een kwartier van Luik.

Het oude, te Wanze zetelende gerechtshof bleef bestaan, maar in Moha stelde de prins-bisschop een nieuw, door de baljuw voorgezeten gerechtshof in.