Genocide
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Genocide (of volkerenmoord) is een oorlogsmisdaad die verboden is volgens het internationaal recht.
De Verenigde Naties namen in 1951 de Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide (CPPCG) aan, waarin genocide wordt verboden. Deze conventie definieert in artikel 2 genocide als:
 |
any of the following acts committed with intent to destroy, in whole or in part, a national, ethnic, racial or religious group, as such: 'Killing members of the group; Causing serious bodily or mental harm to members of the group; Deliberately inflicting on the group conditions of life calculated to bring about its physical destruction in whole or in part; Imposing measures intended to prevent births within the group; and forcibly transferring children of the group to another group'. (elk van de volgende handelingen met als opzet het vernietigen, geheel dan wel gedeeltelijk, van een nationale, etnische, raciale of religieuze groepering als zodanig: 'Het vermoorden van leden van de groep; Het toebrengen van ernstig lichamelijk of geestelijk letsel aan leden van de groep; Het welbewust aan de groep opleggen van levensomstandigheden, die bedoeld zijn om de groep geheel dan wel gedeeltelijk fysiek te vernietigen; Het opleggen van maatregelen om geboortes binnen de groep te verhinderen; En het met dwang overbrengen van kinderen uit de groep naar een andere groep') |
 |
De term genocide is gemunt door de Joods-Poolse jurist Raphael Lemkin in zijn in 1944 in de Verenigde Staten uitgegeven boek Axis Rule in Occupied Europe. Het is een combinatie van het Griekse woord genos (ras, natie of volk) en het Latijnse caedere (vellen, doden, vermoorden).
Genocide wordt vaak verward met etnische zuiveringen, maar daarvoor kan ook 'slechts' een gedwongen verhuizing volstaan.
[bewerk] Genocides in de geschiedenis
Dit overzicht is niet compleet. Sommige genocides vallen mogelijk onder de noemer Etnische zuivering
[bewerk] 20e eeuw
[bewerk] Duits Zuidwest-Afrika
 Zie Namibische genocide 1904 voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
Tussen 1904 en 1907 probeerde de Duitse kolonisator de Herero en Nama stammen uit te roeien. Na een heftige strijd werden overgebleven Herero's en Nama's onder erbarmelijke omstandigheden in concentratiekampen opgesloten. Delen van de beide volkeren bleven bestaan. De genocide hield door interventie van regeringsfunctionarissen op, maar werd voortaan ook verzwegen door de Duitse koloniale macht en vele latere Europees-Duitse regeringen. In 2004 erkende de Duitse regering deze gebeurtenissen als genocide.
[bewerk] Armenië (Turkije)
| Zie Armeense genocide voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
Tijdens de Eerste Wereldoorlog zijn in Turkije zeer veel Armeniërs omgekomen als gevolg van rechtstreekse moord en gedwongen verhuizing. Het precieze aantal blijft omstreden maar de schattingen variëren tussen 500.000 en 1.500.000 personen. Deze gebeurtenissen worden vrij algemeen omschreven als de Armeense genocide. Het officiële standpunt van de Turkse regering is dat er van genocide geen sprake was en sommige wetenschappers ondersteunen dat. Daarnaast zijn er andere wetenschappers die stellen dat er te weinig bewijs is om wel of niet van genocide te spreken. Naast Armeniërs kwamen ook vele Pontische Grieken, Aramese en Assyrische christenen om het leven.
[bewerk] Tweede Wereldoorlog
| Zie Holocaust (wereldoorlog) voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
Nazi-Duitsland en, in mindere mate, haar bondgenoten probeerden van 1941 tot 1945 systematisch de Joden (6 miljoen) en zigeuners uit te roeien en van de Europese kaart te vegen. Ook werden 3 miljoen Polen door de nazi's vermoord.
Bovendien werden homoseksuelen, geestelijk gehandicapten, communisten en talrijke andere bevolkingsgroepen systematisch vervolgd. Homoseksuelen, geestelijk en lichamelijk vervormde gehandicapten alsmede 'levensonwaardige' baby's werden op geplande wijze omgebracht om zo te komen tot het nationaal-socialistische ideaal van een zuiver en nuttig ras. Politieke tegenstanders zoals de communisten, sociaaldemocraten, alsmede vele katholieke priesters en bisschoppen, kwamen vaak in interneringskampen als Dachau om.
In fascistisch Kroatië richtte de genocide tijdens de Tweede Wereldoorlog zich op Serven.
Bovendien kwamen door de oorlog drie miljoen (niet-Joodse) Polen en tien miljoen Russen om, vaak onder erbarmelijke omstandigheden in Duitse krijgsgevangenenkampen.
[bewerk] Kapitein Westerling
in Turkije geboren Raymond Westerling – wat hem de bijnaam ‘de Turk’ opleverde – werd bekend door zijn rücksichtsloze optreden op Celebes, waar hij eind 1946, begin 1947 in opdracht van de Nederlandse legerleiding het eiland van Republikeinen moest zuiveren en er de rust moest herstellen. Binnen twee maanden bracht Westerlings eenheid zeker 1500 mensen om, onder wie veel vrouwen en kinderen. Verdachte kampongs werden omsingeld, mensen in het bezit van wapens standrechtelijk geëxecuteerd en huizen waar wapens werden aangetroffen in brand gestoken. Duizenden onschuldige Indonesiërs zijn door Westerling zonder reden vermoord. Hoewel Westerling er – tijdelijk – in slaagde om de rust op het eiland te herstellen, werd hij door de legerleiding beschouwd als een ongeleid projectiel, en van zijn commando ontheven. Maar deze macho en avonturier liet het er niet bij zitten: na de machtsoverdracht aan de Indonesiërs pleegde hij in januari 1950 in Bandung een staatsgreep, die volkomen mislukte. Niet zo fraai was dat hij zijn kameraden voorloog over een groot leger dat hij achter de hand zou hebben, maar dat alleen in zijn fantasie bestond. Westerling wist uit Indonesië te ontsnappen; veel van zijn medecoupplegers kwamen in de gevangenis terecht. Na terugkeer in Nederland rommelde Westerling verder aan in extreem-rechtse hoek (hij was goed bevriend met Joop Glimmerveen), wat de BVD nog handenvol werk heeft bezorgd – bang als die was voor een mogelijk verbond tussen gefrustreerde oud-kolonialen en boze Molukkers.
[bewerk] Stalin (Sovjet-Unie)
| Zie Holodomor voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
| Zie De Grote Zuivering voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
Stalin wordt er van beschuldigd bewust een hongersnood in de Oekraïne te hebben gecreëerd. Hierbij kwamen vele miljoenen burgers in het begin van de jaren '30 om. Op 28 november 2006 werd een motie aangenomen door het Oekraïense parlement om deze Holodomor voortaan als genocide van de Sovjet-Unie tegen Oekraïne te kwalificeren.
Vanaf september 1939 werd in het door de Sovjet-Unie veroverde oosten van Polen de intellectuele bovenlaag van de bevolking opgepakt en gedeporteerd. Tienduizenden werden door de communisten vermoord, onder andere duizenden Poolse officieren bij Katyn. Dit beleid moest russificering van de resterende bevolking vergemakkelijken. Eenzelfde beleid werd toegepast na de bezetting van Letland, Estland en Litouwen in 1940; hierbij werden honderdduizenden mensen gedeporteerd, waarvan velen werden vermoord.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog liet Stalin vele minderheden deporteren om zijn plannen van volksverschuivingen voor te bereiden. Hierbij kwamen vele burgers om.
Bij de verovering van Duitsland kwamen van 1944 tot 1945 bovendien een miljoen Duitse burgers om het leven door moordpartijen die door het Rode Leger werden gepleegd als represaille voor de aanval op Rusland van de Wehrmacht.
In de Goelags van Stalin en de Sovjet-Unie kwamen naar schatting 2 miljoen burgers om, samen met 330,000 Duitse krijgsgevangenen.
[bewerk] Tibet
De invasie door China in Tibet in juli 1949 door Mao Zedong kostte 17 procent van de Tibetaanse bevolking het leven. Tijdens de invasie leefden er zo'n 6 miljoen Tibetanen. Sinds de Culturele Revolutie door Mao de systematische genocide werd ingezet vonden naar schatting 1,2 miljoen Tibetanen de dood. Buddhistische medische instellingen, kloosters, tempels en cultureel erfgoed werden vernietigd, monniken en nonnen vermoord[1] en velen werden gedwongen hun huis te verlaten, vrouwen gedwongen tot abortus of onvrijwilig gesteriliseerd, kinderen gemarteld. Velen ontvluchtten de militaire onderdrukking. Ook de Dalai Lama en de regering van Tibet verblijft sinds 1959 in ballingschap in India. Ondanks VN resoluties in 1959, 1961 en 1965 waarin de Volksrepubliek China werd opgeroepen de fundamentele mensenrechten van het Tibetaanse volk en hun distinctief cultureel en religieus leven te respecteren, en om van acties die de fundamentele rechten en vrijheden van de Tibetanen, inclusief het zelfbeschikkingsrecht, zouden schaden af te zien, is er anno 2008 noch persvrijheid, noch vrijheid van meningsuiting in Tibet en duurt de genocide voort. Naar aanleiding van de Olympische Spelen in 2008 te Peking en het overwegen van een mogelijke boycot ervan, spreekt men in deze van een culturele genocide. [2]
[bewerk] Biafra
| Zie Biafra-oorlog voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
Tijdens een mislukte onafhankelijkheidsoorlog in Biafra, onderdeel van Nigeria, werden zo'n 30.000 leden van de christelijke Ibo-stam vermoord.
[bewerk] Ethiopië
In 1977 liet de marxistische dictator Mengistu Haile Mariam in Ethiopië een genocide uitvoeren op minstens 150.000 opstandige christenen, rastafari's, moslims, linkse en rechtse dissidenten en rivaliserende politici. Hij liet ook de afgezette keizer Haile Selassie, de patriarch van de Koptische Kerk, en zijn medestaatsplegers vermoorden om zich te verzekeren van zijn machtspositie. Deze genocide wordt ook wel de Rode Terreur genoemd in de westerse media. In 1984 liet hij 40.000 mensen uit het noorden van het land verhongeren, terwijl hij zichzelf te goed deed aan kratten whisky om de dag van zijn overwinning, 11 september, te vieren. In 1994 benoemde het Ethiopische tribunaal deze gebeurtenissen tot genocide.
[bewerk] Cambodja
Tijdens de heerschappij van de Rode Khmer, onder leiding van Pol Pot, werden er tussen anderhalf tot twee miljoen, onder andere ideologische verdachte groepen, etnische minderheidsgroepen, voormalige ambtenaren, Boeddhistische monniken, intellectuelen en vluchtelingen vermoord.
[bewerk] Sabra en Shatila
| Zie Bloedbaden in Sabra en Shatila voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
In de Palestijnse vluchtelingenkampen Sabra en Shatila nabij Beiroet werden in 1982 door christelijke milities van Libanese falangisten naar schatting ruim 2750 Palestijnen vermoord. De Algemene Vergadering van de VN oordeelde later dat dit genocide was. [3].
[bewerk] Guatemala
| Zie Guatemalteekse genocide voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
Efraín Rios Montt, dictator van Guatemala van 1982 tot 1983 heeft 75.000 Maya-Indianen laten vermoorden.
[bewerk] Koerdistan
Tijdens de al-Anfal-campagne in Irak liet Saddam Hoessein door zijn neef Ali al-Majid, bijgenaamd 'Ali Chemicali', naar schatting 100.000 Koerden vermoorden, daaronder waren vele kinderen en vrouwen. Zij werden vermoord door middel van executies en/of met mosterdgas.
[bewerk] Rwanda en Burundi
| Zie Rwandese genocide voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
In 1994 woedde in Rwanda en in 1993 en 1999 in Burundi een hevige burgeroorlog. In 1994 mondde dit in Rwanda uit in genocide, in een periode van ongeveer 3 maanden werden op systematische wijze 800.000 Tutsi's en gematigde Hutu's door het Rwandese leger en Hutu-milities (zoals de Interahamwe) afgeslacht. Op 16 juni 2006 werd deze genocide ook officieel erkend door de hogerberoepscommissie van het Rwanda-tribunaal.
[bewerk] Oorlogen in Joegoslavië
| Zie Oorlogen in Joegoslavië voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
Tijdens de Oorlogen in Joegoslavië vond de Val van Srebrenica plaats waarbij ongeveer 8000 moslimjongens en -mannen uit de enclave Srebrenica in Bosnië en Herzegovina vermoord werden. Deze moorden vonden plaats op 11 juli 1995 en de dagen erna, nadat de Bosnische Serviërs de controle hadden verworven over de enclave die bescherming genoot van Nederlandse blauwhelmen.
Op 26 februari 2007 omschreef het Internationaal Gerechtshof te Den Haag, het belangrijkste juridisch orgaan binnen de VN, het bloedbad van Srebrenica van juli 1995 als genocide. De definitie "genocide" was ook al voor Srebrenica gebruikt door het Internationaal Joegoslavië-Tribunaal. De slachtingen "waren daden van volkerenmoord door het Servisch-Bosnische leger", zei voorzitster Rosalyn Higgins van het Internationaal Gerechtshof.
Er vond ook vervolging van Serviërs in Kroatië plaats. Serviërs vermoordden op hun beurt vele onschuldige Kroatische burgers in zuidelijk Kroatië en Bosnië.
[bewerk] Algerije
Volgens de Algerijnse documenten vielen er naar schatting 1,5 miljoen doden gedurende de onafhankelijkheidsstrijd van Algerije. De Algerijnen en hun president Abdelaziz Bouteflika argumenteerden dat het bloedbad moest erkend worden als genocide en dat Frankrijk zich aan hen zou moeten verontschuldigen. De Arabische staten en vele moslimlanden, Turkije inbegrepen, steunden de Algerijnse beweringen. Frankrijk deelde echter deze visie niet en schatte het aantal doden op 350000.
[bewerk] 21e eeuw
[bewerk] Soedan
| Zie conflict in Darfoer voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
Het conflict in Darfoer wordt door de VS en enkele mensenrechtenorganisaties een genocide genoemd, terwijl dat nog niet wordt erkend door de Verenigde Naties en de Afrikaanse Unie. De vraag is niet of de Arabische Janjaweed met regeringssteun de niet-Arabische bevolking van Darfoer in West-Soedan uitmoordt, maar of men dit genocide noemt of misdaden tegen de menselijkheid.
[bewerk] Oost-Congo
| Zie Congolese burgeroorlog voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
Zo'n drie miljoen Congolezen komen om, waarbij de Hema's en Lendu's elkaar afslachten.
