Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Frederik I van Saksen (?, 11 april 1370 - Altenburg, 4 januari 1428), bijg. de Strijdbare, was een zoon van markgraaf Frederik III van Meißen en Catharina van Henneberg. In 1407, bij het overlijden van zijn oom Willem I van Meißen, neemt hij het bestuur van Meißen over, samen met zijn broer Willem en zijn neef Frederik. Na gebiedsdelingen in 1410 en 1415 verwerft hij de alleenheerschappij in Meißen. Hij streed aan de zijde van koning Sigismund in de Hussiertenoorlogen en werd daarvoor beloond met het hertogdom Saksen-Wittenberg en het paltsgraafschap Saksen. Hierdoor promoveerde Frederik, tot hertog en keurvorst. Na de dood van zijn broer Willem, werd hij alleen vorst over alle gebieden, behalve Thüringen.
Frederik huwde met Catharina van Brunswijk-Lüneburg (1395-1442), dochter van Hendrik III van Brunswijk-Lüneburg, en werd vader van:
