Frans Consulaat
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Met de term Frans Consulaat wordt de periode van 10 november 1799 tot 1 december 1804 aangeduid. In deze periode was Napoléon Bonaparte als Eerste Consul alleenheerser in Frankrijk. Op 2 december 1804 werd het Franse Consulaat opgevolgd door het Eerste Franse Keizerrijk en werd Napoleon tot keizer van Frankrijk gekroond.
De overgang van het Directoire naar het Consulaat werd bereikt door de staatsgreep van Staatsgreep van 18 Brumaire VIII (9 november 1799). Op 10 november werd Napoléon Bonaparte door de Nationale Conventie tot Eerste Consul benoemd.
De grondwet van het Consulaat (Grondwet van het jaar VIII) werd op 24 december 1799 van kracht na een referendum.
Het Consulaat werd voor een periode van 10 jaar gekozen. De eerste consul had dictatoriale bevoegdheden, de twee andere consuls hadden een adviserende functie.
[bewerk] Eerste Consulaat van 18 Brumaire VIII
- Napoléon Bonaparte
- Emmanuel-Joseph Sieyès
- Pierre-Roger Ducos
[bewerk] Tweede Consulaat van 24 Frimaire VIII
- Napoléon Bonaparte
- Jean-Jacques Régis de Cambacérès
- Charles-François Lebrun
