Filipijnse krokodil
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Filipijnse krokodil IUCN-status: Kritiek |
|||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
|
|||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Crocodylus mindorensis Schmidt, 1935 |
|||||||||||||
 Verspreiding |
|||||||||||||
 Afbeeldingen Filipijnse krokodil |
|||||||||||||
 Informatie over Filipijnse krokodil |
De Filipijnse krokodil (Crocodylus mindorensis) is een krokodilachtige uit de familie echte krokodillen (Crocodylidae). Tot voor kort werd de Filipijnse krokodil beschouwd als een ondersoort van de Nieuw-Guinese krokodil (Crocodylus novaeguineae). De soortnaam mindoro - ensis verwijst naar een deel van het verspreidingsgebied: Mindoro is een eiland in de Filipijnen.
Inhoud |
[bewerk] Beschrijving
De Filipijnse krokodil lijkt uiterlijk sterk op de Siamese krokodil (Crocodylus siamensis) en is een relatief kleine soort met een vrij smalle bek. De grootste mannetjes worden maximaal 3,5 meter lang, vrouwtjes blijven met maximaal 2,7 meter kleiner. De kleur is bruin tot bruingrijs, jongere dieren zijn lichter en hebben een afstekende lichtere bandering, met de jaren vervagen de tekeningen en worden de kleuren donkerder.
De Filipijnse krokodil heeft altijd 66 of 68 tanden: 15 rijen kiezen in de onderkaak en 5 rijen voortanden en 13 of 14 rijen tanden in de bovenkaak.
[bewerk] Algemeen
De Filipijnse krokodil is endemisch in de Filipijnen en heeft in vergelijking met andere krokodilachtigen een zeer klein verspreidingsgebied. De krokodil komt voor zover bekend alleen nog voor op de Filipijnse eilanden Mindanao, Negros en Mindoro in zoetwatermoerassen, toevoerwateren van rivieren en kleine meertjes. Het voedsel bestaat uit ongewervelden die in het water leven en kleine gewervelden, grotere exemplaren eten ook grotere prooien. Het nest dat het vrouwtje graaft voor de afzet van eitjes blijft vrij klein, evenals het aantal eieren, 7 tot 22. Als de jongen na ongeveer drie maanden uitkomen worden ze een tijdje beschermd door de moeder.
[bewerk] Bescherming
De Filipijnse krokodil is samen met de Chinese alligator het meeste bedreigde reptiel ter wereld. De soort werd als uitgestorven beschouwd toen er in 1999 een populatie werd ontdekt. Er zijn nog zo'n 100 volwassen exemplaren in het wild. De terugval in aantallen heeft een aantal oorzaken. Vroeger werd veel op de Filipijnse krokodil gejaagd voor commerciële doeleinden. Tegenwoordig is de grootste oorzaak de terugloop van het leefgebied van de Filipijnse krokodil, ten behoeve van menselijk gebruik. Wat daarnaast nog meespeelt is de slechte reputatie die zijn grote broer de zeekrokodil heeft, waardoor de Filipijnse krokodil vaak gedood wordt wanneer men er een tegenkomt. De Filipijnse krokodil is officieel een bedreigde diersoort, maar er bestaat in de Filipijnen maar 1 gebied waar ze beschermd worden. Daarnaast bestaat een fokprogramma om de soort in gevangenschap in leven te houden.
[bewerk] Afbeeldingen
_juvenile_Philippine_crocodile.jpg/120px-Vanderploeg_(2007)_juvenile_Philippine_crocodile.jpg) Juveniel |
 In een dierentuin |
| Bronnen, noten en/of referenties: |
