Eulalia van Mérida

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Eulalia van Mérida (292 - 10 december 304) is een katholieke heilige.

Zij werd geboren in Mérida, in het huidige Spanje, toen behorend tot het Romeinse Rijk. Haar ouders - van kennelijk goede komaf - waren christenen en zijzelf werd dan ook christelijk opgevoed. In haar jeugdjaren vierde - onder invloed van keizer Diocletianus - de christenvervolging een hoogtepunt. Hij verordonneerde dat iedereen die zich niet hield aan het offeren aan de Romeinse goden gevangen genomen moest worden en de doodstraf moest krijgen. Volgens de overlevering riep dit alles bij de - nog zeer jonge - Eulalia het verlangen op een te worden met haar lijdende geloofsgenoten.

Toen zij twaalf jaar oud was, zou zij zich begeven hebben naar het gerechtshof van Merida waar juist op dat moment onder leiding van stadhouder Dacius een proces gaande was tegen enkele christenen. Bij het gerechtsgebouw aangekomen zou zij een beeld van een van de Romeinse goden van zijn sokkel getrokken hebben en op de grond gesmeten. Daarop werd Eulalia gearresteerd en gemarteld. Uiteindelijk werd zij in opdracht van Dacius verbrand.

Zij heet, onder de heiligen, de jongste van alle martelaren te zijn.

Een gemeente op het Spaanse eiland Ibiza is naar haar genoemd: Santa Eulalia del Río. De kathedraal van Barcelona (de stad waarvan zij beschermvrouwe is) werd aan haar gewijd: de Catedral de Santa Eulàlia. De Spaanse prinses Eulalia was naar haar genoemd.

Eulalia de patrones van de kraamvrouwen en van de reizigers daarnaast is zij bijstand bij dysenterie en ongelukken.

Haar feestdag is op 10 december in de Latijnse Kerk. De Orthodoxie viert haar gedachtenis op 22 augustus.