Derek Jarman
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Derek Jarman (1942-1994) was een Brits filmregisseur die beroemd werd om zijn abstracte en zeer expressionistische films.
Steeds terugkerende thema's in zijn werk waren een de dood, homoseksualiteit, religie en een passie voor geschiedenis, literatuur en schilderkunst. zijn films werden gekenmerkt door veel autobiografische elementen, visueel overweldigend camerawerk en decadente en extravagante decors.
Tot zijn meest beroemde films behoren Sebastian (1978) historische film over homoseksualiteit bij de Romeinen. Jubilee (1980) een science fiction komedie over een middeleeuwse koningin die in in het punktijdperk van de jaren 80 belandt. The Tempest (1982) een film waarin het gelijknamige verhaal van Shakespeare verplaatst wordt naar de moderne tijd. Caravagio (1985) een biografisch drama over het leven van 16e eeuwse schilder Caravaggio. En Wittgenstein een toneelachtige film met alleen kinderen in de hoofdrol, waarin het leven van de Oostenrijkse filosoof Ludwig Wittgenstein uitgebeeld wordt.
De laatste jaren van Jarman's leven werden gekenmerkt door de ziekte Aids waaraan hij leed. Tijdens deze periode maakte hij een hele reeks korte films zonder verhaal maar waarin hij met vreemde beelden zijn gevoelens wilde uitdrukken. Zijn meest extreme voorbeeld hiervan was Blue (1994), een film die hij maakte toen hij blind was geworden door de gevolgens van Aids. In deze film is 50 minuten lang een blauw scherm te zien. Voor de rest bevat de film alleen geluid.
Kort na het maken van Blue overleed Derek Jarman.
[bewerk] Literatuur
- Martin Frey. Derek Jarman - Bewegte Bilder eines Malers. (BoD, 2008), ISBN 978-3-8370-1217-0
