Charles-Joseph de Graeve
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Charles-Joseph de Graeve (Ursel, 23 oktober 1731 - Sint-Denijs-Westrem 1805), soms geschreven als Charles Joseph de Grave, was raadsheer in de Raad van Vlaanderen en auteur van historische werken
Hij werd geboren te Ursel (1731, volgens andere bronnen 1736) als zoon van griffier Jan de Graeve en Regina Verstraeten. Hij studeerde letteren, wijsbegeerte en rechten aan de Universiteit van Leuven. Hij huwde Françoise Cathérine Kervyn (1744-1824)
In 1773 werd hij schepen van de Keure te Gent. In 1775 werd hij raadsheer in de Raad van Vlaanderen.
Hij schreef mee aan een protest van de Staten van Vlaanderen tegen de hervormingen van Jozef II.
In 1789 was hij, samen met Jan Jozef Raepsaet, de auteur van het Manifest van Vlaenderen, de onafhankelijkheidsverklaring van het graafschap Vlaanderen.
Na de Franse inval legde hij zich neer bij de politieke toestand en werd in 1797 zelfs lid van de "Conseil des Anciens" in Parijs.
Hij werkte aan een historisch werk, dat in 1806 postuum werd uitgegegeven door zijn vrienden onder de lange titel: "République des Champs Elysées, ou Monde ancien, ouvrage dans lequel on démontre principalement: que les Champs élysées et l'enfer des anciens sont le nom d'une ancienne république d'hommes justes et religieux, située à l'extrémité septentrionale de la Gaule, et surtout dans les îles du Bas-Rhin (.....)". Aan de Graeve en zijn theorieën over Atlantis en de oudheid wijdde Hubert Lampo zijn boek "Toen Herakles spitte en Kirke spon zijnde het verhaal van Charles-Joseph de Grave en zijn "Republique des Champs Elysées" waarin bewezen wordt dat Plato's Atlantis in de Nederlanden gelegen was". Ook Lampo's boek "Hermione betrapt" handelt over de Graeve.
[bewerk] Zie ook
[bewerk] Externe link
[bewerk] Biografie
- De Graeve, Charles, in Guy Schrans, Vrijmetselaars te Gent in de XVIIIde eeuw, Liberaal archief 1997, ook op liberaalarchief
- Guy Schrans, "Raadsheer Charles-Joseph de Grave (1736-1805). Een levensschets en een ontmoeting met Hubert Lampo", in Liber amicorum Yvette Merchiers (2001)
