Blyth's schildstaartslang
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Blyth's schildstaartslang | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||
Rhinophis blythii Kelaart, 1853 |
Blyth's schildstaartslang (Rhinophis blythii) is een slang uit de familie schildstaartslangen of Uropeltidae.
Inhoud |
[bewerk] Beschrijving
Zoals alle schildstaartslangen heeft ook deze soort een sterk verkorte staart met aan het einde een extra dikke schub, de familienaam is hiervan afgeleid: ura betekent staart en pelte betekent schild of plaat. Deze soort blijft vrij klein en wordt niet groter dan 40 centimeter. De kleur is meestal bruin met een lichte tekening op de buik, maar omdat deze slangen weinig hebben aan kleurenpracht zijn ze meestal uniform gekleurd. De mannetjes zijn van de vrouwtjes te onderscheiden door een dikkere staartwortel en een wat forser lijf; meestal zijn de verschillen pas te zien bij een koppel.
[bewerk] Levenswijze
Blyth's schildstaartslang leidt een verborgen bestaan onder de grond waar diepe holen worden gegraven. Waarschijnlijk speelt de staartschub daarbij een rol, ook wordt vermoedt dat deze dient deze om trillingen te veroorzaken die regenwormen naar boven lokken. Ook zou de schub gebruikt kunnen worden om zich af te zetten onder de grond maar helemaal duidelijk is dat niet. Het voedsel bestaat voornamelijk uit wormen en insectenlarven. Deze soort is niet giftig en is eenmaal boven de grond volkomen weerloos.
[bewerk] Algemeen
Blyth's schildstaartslang leeft alleen in Sri Lanka, de habitat bestaat uit vochtige loofbossen met onder de strooisel- en humuslaag zandgrond of löss zodat goed gegraven kan worden. Vijanden zijn andere slangen, vogels en marterachtigen. De slang is eierlevendbarend; de juvenielen komen direct na het leggen uit. Er is verder niet veel bekend over de biologie en levenswijze omdat de soort vrijwel nooit in gevangenschap wordt gehouden.
Bronnen, noten en/of referenties: |