Recaredus (rex Visigothorum)

E Vicipaedia

Latinitas huius paginae inspicienda est. Vide {{latinitas}}.

Haec est pagina de Hispania Visigothica. Ut hoc indagare, vide etiam Categoria:Hispania Visigothica.

Recaredus^[1] aut (Flavius) Reccaredus^[2] fuit rex Visigothorum Hispaniae 586–601 et filius Liuvigildi. Isidorus Hispalensis de Recaredo dixit:

Recaredus regno est coronatus, cultu praeditus religionis, et paternis moribus longe dissimilis. Namque ille irreligiosus, et bello promptissimus, hic fide pius et pace praeclarus; ille armorum artibus gentis imperium dilatans, hic gloriosus eamdem gentem fidei trophaeo sublimans. In ipsis enim regni sui exordiis catholicam fidem adeptus totius Gothicae gentis populos, inoliti erroris labe deserta, ad cultum rectae fidei revocat.^[3]

21 Decembris 601 in Toleto Recaredus mortuus est, et Liuva II filius regem est coronatus.

[recensere] De conversione

Concilium Toletanum III, in quo Recaredus in Catholicam ecclesiam conversus est.

Eodem anno 587, Recaredus secreto Catholicam fidem amplectit. Tunc cum episcopis regni ter synodos congregat. Primus solum cum episcopis et nobilibus arianis, quibus non convicit de conversione. Alter synodus infructuosus cum Arianis et Catholicis. Tertius synodus fuit solum cum Catholicis. Itaque, ecclesiae Arianae proscriptae a rege et Catholicis deditae sunt. Tunc, 8 Maii 589 Concilium Toletanum III convocavit, ubi omnes Visigothi in Catholica ecclesia conversi sunt. Isidorus dixit:

Synodum deinde episcoporum ad condemnationem Arianae haeresis, de diversis Hispaniae et Galliae provinciis congregat. Cui concilio idem religiosissimus princeps interfuit, gestaque eius praesentia sua et subscriptione firmavit, abdicans cum omnibus suis perfidiam, quam hucusque Gothorum populus, Ario docente, didicerat, et praedicans trium personarum unitatem in Deum, Filium a Patre consubstantialiter genitum esse, Spiritum sanctum inseparabiliter a Patre Filioque procedere, et esse amborum unum Spiritum, unde et unum sunt.^[4]

Post conversionem, omnes libri Arianorum incensi sunt, et lex vetuit Arianis viros publicos esse^?. Ariani tamen quater adversus Recaredum insederunt. Reges Francorum Recaredo donos etulerunt ob conversione sua.

Gothis conversis, Recaredus ecclesiam Sanctae Mariae aedificavit, et hanc inscriptionem dedicavit:

In nomine d[o]m[i]n[i] consecra/ ta ecclesia S[an]ct[a]e Mari[a]e/ in cat[h]olico die prine /idus aprilis anno feli/ citer primo regni d[omi]ni/ nostri gloriossisimi Fl<avii>/ Reccaredi regis [a]era / dcxxx

[recensere] De Bellis pugnatis

Liuvigildo defuncto, Recaredus in Septimania remeavit, ut bellum adversus Francos concludiret. Guntramn, Burgundiae rex, superatus est a Recaredo anno 586 apud Rhodanum flumen. Postero anno Recaredus regressus est in Toleto, ubi iussit carnificem Hermenegildi exsecutus esse.

Comes Burgundiae Guntramn Boso annis 589 et 590 in Septimaniam intravit. Claudius, dux Lusitaniae, contra Francos pugnavit circiter Carcassonem. In proelio apud Atacem, copiae Visigothorum 5000 Francos ceciderunt, et 2000 captivos fecerunt. Tunc Guntramn Burgundiae pacem petivit Recaredo.^[5]

Byzantini anno 599 bellum adversus Visigothos gesserunt. Nescimus hodierne cur Byzantini in Baetica intraverunt, sed sine dubio Redaredus superatus est. Byzantini ceperunt varias urbes inter fretum Gaditanum et Carthago Nova.