Chorima

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Traballo en progreso: Este artigo de Botánica é, polo de agora, só un bosquexo e cumpriría amplialo até convertilo nun verdadeiramente enciclopédico. Traballa nel, ou noutros artigos de Botánica, e contribúe a que a Galipedia mellore e medre.

A chorima é a flor do toxo. É unha flor moi olorosa de cáliz amarelo e pétalos de 13-20 mm de cor amarela clara. O froito é negro, dun tamaño arredor dos 15 mm, moi veludo e tóxico.

Existen numerosas variantes dialectais: charuma, cherumia, chirumia, chorida, chorimas, chourima, churida, churuma e chusmigo. Na fala mindoniense dise xorima.

Nunha canción do grupo galego Saraibas, a cal leva o mesmo nome co da flor, fáiselle unha oda resumindo claramente as súas características. Di así:

"Chorima nosa chorima, tan amarela no monte, ti é-la fror dos galegos, dos de onte e dos de hoxe. Fror de toxo, fror de toxo, fror da galeguidade as raíces son a ialma a chorima a saudade. Arrecendes os toxales, non te quixeches na casa, ergueita brava e ceibe como os galegos de raza. Somente a nosa terra abona a túa semente, chorima ti sí es nosa, fúche-lo e sera-lo sempre".

Hai ademais un tema cantado por Pilocha en que se lle chama alecrín á chorima ^[1]:

"Alecrín, alecrín dourado, que naceu no monte sen ser sementado"

[editar] Notas

1. ↑ O Gran Diccionario Xerais da Lingua dá este sgnificado na segunda acepción de alecrín