ویلیام سوم انگلستان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

ویلیام سوم انگلستان و شاهزاده اورانژ

ویلیام سوم یا گیوم سوم (Guillaume) یا ویلیام اورانژ-ناسو (William of Orange-Nassau) (متولد: ۱۴ نوامبر ۱۶۵۰ در لاهه؛ درگذشت: ۸ مارس ۱۷۰۲ در لندن.) شاهزادهٔ اورانژ از زمان تولدش، فرماندار (stadtholder) ایالت‌های اصلی جمهوری هلند از ۲۸ ژوئن ۱۶۷۲، پادشاه انگلستان و ایرلند از ۱۳ فوریه ۱۶۸۹ و پادشاه اسکاتلند از ۱۱ آوریل ۱۶۸۹ تا پایان عمرش بود. در اين سلطنت تا ۲۸ دسامبر ۱۶۹۴ همسر او ماری دوم نيز كه دختر جیمز دوم پادشاه مخلوع دومین دورهٔ خاندان استوارتها بود شركت داشت.

ویلیام در خاندان اورانژ-ناسو بدنیا آمد. وی فرزند ویلیام دوم اورانژ و ماری دختر چارلز یکم، فرمانروای انگلستان بود.

[ویرایش] فرمانداری هلند

پس از حملهٔ لوئی چهاردهم، فرمانروای فرانسه به هلند در ۱۶۷۲، ویلیام بعنوان فرماندار و آدمیرال هلند انتخاب شد. وی با مهاجمان فرانسوی سرسختانه جنگید و حتی در ۱۶۷۳ آب‌بندهای اطراف آمستردام را شکافت تا از طریق سیل راه‌انداختن مانع پیشروی سپاهیان فرانسوی شود. اگرچه در این نبردها هلندی‌ها شکست‌های سختی خوردند اما در نتیجهٔ سیاست‌ورزی‌های شایستهٔ ویلیام و تقویت روابط با انگلستان از طریق ازدواج ویلیام با دختر دایی‌اش شاهزاده خانم ماری، دختر جیمز دوم فرمانروای انگلستان، لوئی چهاردهم به سود هلند به پایان جنگ موافقت کرد.

[ویرایش] انقلاب شکوهمند

ویلیام در جریان استمداد انقلاب مردم انگلستان علیه ظلم و جور جیمز دوم، به انگلستان حمله كرد و در سال ۱۶۸۹ میلادی، با عنوان ویلیام سوم مشترکا بهمراه همسرش ماری دوم پادشاه انگلستان شد. اسکاتلندی‌ها نیز ویلیام سوم را همراه با ملکه ماری، رسمأ به پادشاهی قبول کردند.

انقلاب سال ۱۶۸۹ که در تاریخ بنام انقلاب شکوهمند معروف است، بدون خونریزی، راه جدیدی را در تاریخ این کشور گشود، که در عصر خود بی نظیر بود. یک قرن و نیم جنگهای داخلی و مذهبی، که شیرازهٔ مملکت را ازهم پا شیده بود، با استقرار یک رژیم مشروطهٔ سلطنتی، پایان یافت.

ماری دوم در سال ۱۶۹۴ در گذشت. ویلیام سوم تا سال ۱۷۰۲ به تنهائی سلطنت کرد. بعد از مرگ ویلیام سوم آن ملکه شد.

[ویرایش] منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «ویلیام سوم انگلستان»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد. (بازیابی در ۱۱ مارس ۲۰۰۸).