شخصیت
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شخصیت به مجموعه گفته ها و رفتارها و کنش های درونی فرد گفته می شود. به آن پرسونالیته هم می گویند. کارل گوستاو یونگ شخصیت ساختگی را بررسی کرده است. از نظر او فردی که با از خود بیگانگی به یک شخصیت ساختگی می رسد از گزند و تنبیه بی رحمانه در امان نیست. وی می گوید اگر کسی امتیازات بیش از حد برای خودش بخواهد از هیجان عاطفی بیمار گونه رنج خواهد برد. او ملاقات انسان با خودش را تجربه ای ناخوشایند برایش توصیف می کند. یونگ وجود بخش سایه در شخصیت انسان را به این دلیل می داند که فرد بدتر از آن است که خود تصور می کند اما یونگ احتمال اصلاح آن را انکار نمی کند. از نظر او اکر فرد همواره سرکوب شده و این بخش از شخصیت او جدا از خودآکاهی است هرگز اصلاح نخواهد شد.
[ویرایش] منبع
- روح و زندگی - کارل گوستاو یونگ - ترجمه دکتر لطیف صدقیانی- چاپ نیل- ۱۳۷۹- تهران.