Όστρακο (ζωολογία)
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στη Ζωολογία όστρακο ονομάζεται το στερεό και ανθεκτικό κέλυφος ζώων ιδίως των μαλακοστράκων και μαλακίων. Συνήθως αυτό είναι ασβεστολιθικό ή τιτανικό ή χιτινώδες που εκκρίνεται από αδένες που βρίσκονται υπό τον μανδύα του ζώου. Αποτελείται από δύο στρώματα το εξωτερικό και το εσωτερικό. Το εξωτερικό μπορεί να είναι λείο, ανώμαλο, γραμμωτό ή ελικοειδές κ.λπ. ενώ το εσωτερικό είναι κατά κανόνα στιλπνό.
Σε άλλα μεν ζώα το όστρακο παρουσιάζει μια κόγχη ή έξοδο, οπότε και ονομάζεται μονόκογχο ή μονόθυρο, ενώ σε άλλα δύο κόγχες όπότε και ονομάζεται δίκογχο ή δίθυρο. Τα όστρακα γενικά αποτελούν αντικείμενο έρευνας και μελέτης της οστρακολογίας.
