Γκέρχαρτ Χάουπτμαν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Γκέρχαρτ Γιόχαν Ρόμπερτ Χάουπτμαν (Gerhart Johann Robert Hauptmann) (15 Νοεμβρίου 1862 - 6 Ιουνίου 1946) ήταν Γερμανός δραματουργός στον οποίο απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1912.

[Επεξεργασία] Βιογραφία και έργο

Ο Χάουπτμαν γεννήθηκε στο Όμπερσάλτσμπρουν, μικρή πόλη στη Σιλεσία, σήμερα μέρος της Πολωνίας γνωστό ως Szczawno-Zdrój.

Ήταν γιός Πρώσου ιδιοκτήτη ξενοδοχείου. Από το χωριάτικο σχολείο της περιοχής του πέρασε στο Realschule στο Μπρεσλάου, και έπειτα εστάλη να μάθει γεωργία στην φάρμα του θείου του στο Γιάουερ (πολωνικό Jawor). Επέστρεψε ωστόσο σύντομα στο Μπρεσλάου καθώς δεν είχε καμία κλίση στην αγροτική ζωή και μπήκε σε μια σχολή τέχνης, με στόχο να γίνει γλύπτης. Εδώ γνωρίστηκε με τον διά βίου φίλο του Γιόζεφ Μπλοκ. Έπειτα σπούδασε στην Ιένα, και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος των ετών 1883 και 1884 στην Ιταλία. Τον Μάιο του 1885 ο Χάουπτμαν παντρεύτηκε και εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο, αφιερώνοντας τον χρόνο του πιά στη λογοτεχνική δουλειά. Σύντομα κέρδισε μεγάλη φήμη ως ένας από τους επιφανέστερους εκπροσώπους της σύγχρονης δραματουργίας.

Το 1891 αποσύρθηκε στο Σράιμπερχάου στη Σιλεσία. Το πρώτο του θεατρικό έργο, Vor Sonnenaufgang (1889), εγκαινίασε το νατουραλιστικό κίνημα στη μοντέρνα Γερμανική λογοτεχνία. Ακολουθήθηκε από το Das Friedensfest (1890), το Einsame Menschen (1891) και το Die Weber (1892), δυναμικό έργο που απεικονίζει την εξέγερση των Σιλεσιανών υφαντουργών το 1844.

Απ'τα επακόλουθα έργα του Χάουπτμαν οφείλει να γίνει αναφορά στις κωμωδίες Kollege Crampton (1892), Der Biberpelz (1893) και Der rote Hahn (1901), ένα "ονειρικό ποίημα", Hannele (1893), και το ιστρορικό έργο Florian Geyer (1895). Έγραψε επίσης δύο τραγωδίες για τη Σιλεσιανή αγροτική ζωή, τις Fuhrmann Henschel (1898) και Rose Bernd (1903), και τα δραματουργικά παραμύθια Die versunkene Glocke (1897) και Und Pippa tanzt (1905). Το ζενίθ ήρθε το 1911 όταν έγραψε το Die Ratten, για το οποίο έλαβε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1912 "κυρίως σε αναγνώριση της καρποφόρας, ποικίλης και εξέχουσας παραγωγής του στο βασίλειο της δραματικής τέχνης."

Κατά τον Α' Παγκόσμιο πόλεμο ο Χάουπτμαν υπήρξε Ειρηνιστής. Σ'αυτή την περίοδο της καριέρας του έγραψε διάφορα πεσιμιστικά και ιστορικά-αλληγορικά έργα, όπως τα Der Bogen des Odysseus (1914), Der weisse Heiland (1912–17), Winterballade (1917). Μετά τον πόλεμο η ικανότητά του άρχισε φανερά να εξασθενεί.

Ο Χάουπτμαν πέθανε σε ηλικία 83 ετών στο σπίτι του στο Αγγνετεντόρφ στις 6 Ιουνίου του 1946.

[Επεξεργασία] Επιλεγμένη εργογραφία

• 1885 - Promethidenloos
• 1888 - Bahnwärter Thiel
• 1889 - Vor Sonnenaufgang'
• 1890 - Das Friedensfest
• 1891 - De Waber
• 1892 - Die Weber
• 1893 - Der Biberpelz (La Peau de castor éditions théatrales)
• 1893 - Hanneles Himmelfahrt
• 1897 - Die versunkene Glocke
• 1898 - Fuhrmann Henschel
• 1900 - Michael Kramer
• 1901 - Der rote Hahn
• 1902 - Der arme Heinrich
• 1903 - Rose Bernd
• 1909 - Griselda
• 1910 - Der Narr in Christo Emanuel Quint
• 1911 - Die Ratten
• 1912 - Atlantis
• 1912 - Gabriel Schilings Flucht
• 1917 - Winterballade
• 1921 - Anna
• 1925 - Die Insel der großen Mutter oder Das Wunder von Île des Dames
• 1928 - Des großen Kampffliegers, Landfahrers, Gauklers und Magiers Till Eulenspiegel Abenteuer
• 1928 - Wanda
• 1939 - Ährenlese
• 1932 - Vor Sonnenuntergang
• 1937 - Die Abenteuer meiner Jugend (αυτοβιογραφία)
• 1941 - Die Atriden-Tetralogie
• 1941 - Das Märchen
• 1946 - Neue Gedichte

[Επεξεργασία] Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Βιογραφία του Χάουπτμαν στο The Nobel Prize
• Έργα του Gerhart Hauptmann στο Project Gutenberg
• Βιογραφία του Gerhart Hauptmann από το meinebibliothek.de