Ανδρέας Καλαμογδάρτης
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Ανδρέας Καλαμογδάρτης (1779-1850) ήταν πρόκριτος και γερουσιαστής.
Γεννήθηκε στην Πάτρα και ήταν γόνος της πατρινής οικογένειας προυχόντων. Αρχικά ήταν αντίθετος με την ένταξη του στην Φιλική Εταιρεία επειδή δεν ήθελε να προκαλέσει την οργή των Τούρκων στην περίπτωση που αποτύγχανε η επαναστατική κίνηση. Στάλθηκε στην Τρίπολη για να καθησυχάσει τους Τούρκους αλλά φυλακίστηκε. Γίνεται μέλος της Πελοποννησιακής Γερουσίας και τον Φεβρουάριο του 1822 διορίζεται έπαρχος Γαστούνης. Τον Ιούλιο του 1826 έγινε μέλος και τον Σεπτέμβριο πρόεδρος του προσωρινού εγκληματολογικού Δικαστηρίου Ναυπλίου. Στη συνέχεια διατελεί μέλος της Β΄ επιτροπής Εθνοσυνέλευσης στο Άστρος και αντιπρόσωπος Πατρών στην Εθνοσυνέλευση του Άργους. Το 1829 εκλέγεται δημογέροντας της Πάτρας, μέλος της Γερουσίας και μέλος του Πανελλήνιου. Είχε χρηματίσει επίτροπος Άμφισσας, ταμίας Μεσσηνίας και Αιτωλίας ενώ το 1843 εκλέχτηκε πληρεξούσιος της Πάτρας στην Εθνοσυνέλευση.[1]
Απεβίωσε το 1850 και θάφτηκε στο νεκροταφείο του Αγίου Ανδρέα. Μεταξύ των παιδιών του ξεχωρίζουν ο Αντώνιος Καλαμογδάρτης και η Καλλιόπη Παπαλεξοπούλου.
[Επεξεργασία] Αναφορές
- ↑ Πάτρα μία ελληνική πρωτεύουσα στον 19ο αιώνα , δεύτερη έκδοση, Νίκος Μπακουνάκης, εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 1995, ISBN 960-03-0000-3
